„Religija je opijum za mase“, tvrdio je nemački filozof Karl Marks koji je XIX veku doneo originalan pogled na svet i društvo. Zajedno sa Fridrihom Engelsom napisao je Komunistički manifest koji se može smatrati osnovnim pokretačem svih komunističkih režima koji su se uspostavljali širom sveta. Do početka 80-tih godina XX veka skoro jedna trećina svetskog stanovništva živela je u komunističkim državama.
Nemački psiholog Erih From u delu Psihoanaliza i religija posmatrao je religije kao psihičke fenomene, ali na isti način prišao je i sekularnim sistemima za koje je tvrdio da posebno u slučaju autoritarnih sistema zaslužuju da budu klasifikovani zajedno sa religijama. Pri tom, deleći religije na autoritarne i humanističke, autoritarne komunizme svrstava u red autoritarnih religija zajedno sa starozavetnim hrišćanstvom koje su po svojoj ulozi u podsticanju društva na razvoj inferiornije od humanističkih religija.
U humanističke religije From ubraja rani budizam, taoizam, učenja Isaije, Isusa, Sokrata, Spinoze, religiju razuma francuske revolucije kao i ono kako bi trebalo da izgleda moderno novozavetno hrišćanstvo sa idejom da Bog nije simbol moći nad čovekom, već čovekovih sopstvenih moći.
